غزل

طالب منګل
په هر تصوير کې زه خفه ومه سهي نه راځم
عکاسه نور به تصويرونو ته بيخي نه راځم

له خپل وجود سره له دو ملاقاتونو ورسته

اوس ميکدې ته چې راځمه سودايي نه راځم

تا هيروى نه شم خو ته مې هېروه خير دى

دې معملا کې به زه دومره تاواني نه راځم

محشره دا ځل زندګي زما په وس کې نه وه

بل ځل که راغلم بيا به دغه شان خالي نه راځم

طالبه ما ته د قبرونو مسله پرته ده
زه کار و بار ته د ګلونو سبايي نه راځم