احمده خدای دې جنتي که ~ تر هندوستانه پورې تا کړي جنګونه
اخر بۀ خاورې شې صورته ~ که دې هر څونه پۀ زربفتو کې ساتمه
اخر بۀ خاورې شې بدنه ~ که دې هر څو پر وطنو وګرزومه
اخر بۀ خاورې شې جانانه ~ ما اشنا سترګې نا اشنا ليدلې دينه
اخر بۀ خاورې شې صورته ~ که دې هر څونه پۀ زربفتو کې ساتمه
اخر بۀ خاورې شې بدنه ~ که دې هر څو پر وطنو وګرزومه
اخر بۀ خاورې شې جانانه ~ ما اشنا سترګې نا اشنا ليدلې دينه
اخر بۀ پاتې شې ميدانه ~ مسافر کډۍ باروي وطن له ځينه
اخر بۀ دا دنيا شي ورانه ~ تر خاورو لاندې بۀ شي ښکلي بشرونه
اخر بۀ کند کچکول راواخلم ~ چې کبرجن جانان مې نه کوي پوښتنه
اخر به مرم پاتې بۀ نه شم ~ ته چې دا سپينه سينه ږدې پۀ دېوالونه
اخر بۀ مرم پاتې بۀ نه شم ~ که د فولادو کلا تاو له ځانه کړمه
اخر بۀ وران شې پېښوره ~ د ننګرهار نجونې ښېرا درته کوينه
اختر پرون ؤ پرون تېر شو ~ دا د دامان کوترو نن سرۀ کړۀ لاسونه
اختر پرون تېر شو عالمه ~ د بغدادو کوترو نن راغلل سيلونه
اختر نژدې دی روژه لاړه ~ ليلا بۀ چاته سرې منګلې ښکاروينه
اختر پۀ ټوکو ټوکو راغی ~ نه مې اوږۍ شته نه د غاړې تاويذونه
اختر پۀ ورځ دې سينګار کړ ~ څوک دې پۀ زړۀ دي که ډاډه وهې ټالونه
اختر ته ډېره خوشالېږم ~ زما ديار وعده اختر دی رابۀ شينه
No comments:
Post a Comment